Cmentarz w Jeziornym jest największym cmentarzem legionowym na Wołyniu. Pomimo tego na jego temat w źródłach zachowało się najmniej wzmianek. Wieś Jeziorno leży na zachodnim brzegu Stochodu na południe od szosy Kowel - Kijów. Sam cmentarz położony jest w lesie w  ok 1 km na południe od wsi na charakterystycznym skrzyżowaniu leśnych dróg. W pobliżu cmentarza znajduje się leśne miejsce rekreacji (wiata, grill, drewniane ławeczki )W chwili obecnej na cmentarzu znajduje się  148 betonowych krzyży oznaczających poszczególne mogiły oraz jedno centralne upamiętnienie w postaci 3 metrowego betonowego krzyża z wmurowaną pamiątkową tablicą poświęconą 4 pp. Teren cmentarza jest ogrodzony murkiem z kamienia łupanego o wysokości 70 cm. Chęć zachowania równych odstępów pomiędzy krzyżami sprawiła iż niestety wiele z pośród nich nie stoi nad mogiłami, a dokładnie pomiędzy poszczególnym pochówkami. Cmentarz znajduje się obecnie pod opieką ROPWiM, administracji rejonowej w Kowlu oraz młodzieży ze szkoły w Jeziornym.

            Pierwsze legionowe pochówki pojawiły się w okolicach Jeziornego we wrześniu 1915 r. podczas walk na linii Stochodu. Na skutek pośpiechu były porozrzucane po całej okolicy, gdyż poległych żołnierzy chowano na ogół w pobliżu miejsca śmierci. Dopiero wiosną 1916 r, gdy Jeziorno znajdowało się na zapleczu frontu rozpoczęto akcję ekshumacyjną kierowaną przez ksiądza Józefa Panasia, który wraz z grupą ochotników objeżdżał okoliczne lasy w poszukiwaniu mogił. Wydobyte wówczas zwłoki były zwożone na cmentarz w Jeziornym. Ze względu na wysokie temperatury powietrza i zagrożenie epidemiologiczne prace przerwano. Mogiły w Jeziornym, położone na rozstaju dróg zostały zabezpieczone poprzez usypanie dużego, wysokiego na półtora metra, kopca na środku którego ustawiono dębowy krzyż. Cmentarz w Jeziornym został pominięty podczas remontów prowadzonych na przełomie lat 20 i 30. W okresie sowieckim uległ niemalże całkowitemu zniszczeniu. Brak betonowych obramowań mogił znacznie utrudniał poszukiwania. W 1997 r. dzięki cmentarz udało się odnaleźć dzięki relacjom miejscowych mieszkańców. W 1998 r. ustawiono na nim drewniany krzyż. W latach 2004 -2005, został wyremontowany i uroczyście otworzony przez min. Andrzeja Przewoźnika. Ciekawostką były odnalezione w mogiłach butelki po winie, zawierające kartki z danymi poległych. Niestety wilgoć zniszczyła korki i papier uległ rozkładowi.

Zapraszamy do obejrzenia galerii